Biorąc się za kolejne zdjęcie z serii "nierozpoznane kościoły gdzieś w Polsce", zastanawiałem się nad jakąś "pomocą naukową", która ułatwiłaby znacznie identyfikację tego rodzaju obiektów.
Przeglądanie dziesiątek stron internetowych i grafiki nie zawsze jest takie proste i łatwe, jak w przypadku kościołów charakterystycznych, kiedy do wyszukiwarki możemy wpisać jakieś dodatkowe, dookreślające budowlę słowo. Zastanawiałem się nad znalezieniem jakiegoś katalogu obiektów sakralnych, a tymczasem pomoc nadeszła z nieoczekiwanej strony. Buszując w jednym z warszawskich antykwariatów w poszukiwaniu starych zdjęć wpadła mi w ręce mapa zatytułowana "Ośrodki kultu religijnego w Polsce". Wydana jeszcze w czasach PRL, ale za to z ilustracjami wybranych świątyń. Widziałem kiedyś podobną, ale z zamkami. O coś takiego właśnie chodziło! Bez trudu odnalazłem na niej kościół z mojego zdjęcia:
Od razu wyciągnąłem resztę moich "kościelnych" zdjęć, ale niestety, to by było za proste, gdyby wszystko można wyczytać z jednej mapy. Nic to, pomyślałem, mam przynajmniej jakieś wstępne rozeznanie, wstępną weryfikację, tak czy siak, łatwiej będzie szukać reszty.
Tymczasem odszukałem dokładniejsze informacje na temat mojej świątyni. Jest to Sanktuarium Matki Bożej Śnieżnej na Iglicznej Górze (847 m n.p.m) w Wilkanowie, nieopodal Międzygórza:
Ciekawa jest też historia Sanktuarium Matki Bożej Śnieżnej. Związana jest ona ze znajdującą się w głównym ołtarzu figurą Matki Bożej Przyczyny Naszej Radości, będącą ludową kopią wizerunku Matki Bożej z Sanktuarium austriackiego w Mariazell.
W 1750 r. wracający z Mariazell Krzysztof Veit, mieszkaniec wsi Wilkanów, przyniósł figurę Matki Bożej, wykonaną z drewna lipowego. Została ona umieszczona pod konarem buka rosnącego na stoku Góry Iglicznej. W 1765 r. potężna wichura przewróciła stary buk ze znajdującą się na nim figurą, sama figura nie została jednak uszkodzona. W 1776 r. figura zostaje umieszczona w drewnianej kaplicy wybudowanej w miejscu obecnej plebani. 26 czerwca 1777 roku zanotowane zostało pierwsze cudowne ozdrowienie, które potwierdziła komisja kościelna. Było nim przywrócenie wzroku mieszkającemu w Siennej, synowi Wawrzyńca Franke. Dziecko bawiąc się wpadło do dołu z wapnem i straciło wzrok. Następnym cudem było uzdrowienie ręki synowi młynarza, zmiażdżonej przez tryby młyńskie. Niebawem komisyjnie zostało potwierdzonych kolejnych dziesięć cudów, co sprawiło, że na górę zaczęli przybywać liczni pielgrzymi.
W XVIII w. drewniana kaplica okazuje się za mała dla wciąż zwiększającej się liczby pielgrzymów. Dlatego też 18 czerwca 1781 r. poświęcono kamień węgielny, rozpoczynając budowę kościoła, który poświęcił 22 października 1782 r. ks. Karol Winter, wikariusz generalny arcybiskupa praskiego. W 1784 r. do świątyni dobudowano wieżę, w 1821 r. w trosce o przybywających pielgrzymów - krużganki otaczające nawę kościoła.
W dniu 21.06.1983 r. cudowna figura Matki Bożej Śnieżnej została ukoronowana przez papieża Jana Pawła II.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz